Prof. Dr. Henny J.G.L.M. Lamers
Henny. J.G.L.M. Lamers (Huissen, 1941) als tweede van elf kinderen in een bakkersgezin. Hij was gefascineerd door licht en deed al vroeg proefjes o.a. over lichtbuiging met een gekregen prisma en met roterende doorzichtige zeskantige BIC ballpoints, leeg of met water gevuld.
1952-1957 : Hij studeerde MULO-A in Bemmel met diploma
1957-1960 : HBS-B studie aan het Katholiek Gelders Lyceum in Arnhem (1960).
1960-1962: Militaire dienst als soldaat bij de infanterie in Ermelo en vrijwilligers werk voor de Bouworde
1962-1965 : kandidaats studie natuurkunde en sterrenkunde in Nijmegen , waar hij de eerste en enige student sterrenkunde was;
1965-1967: doktoraal studie natuur, sterrenkunde en wiskunde aan Rijks Univ Utrecht Utrecht
afstudeer scriptie: de hete superreus Epsilon Orionis
1968-1975: promotie onderzoek aan Utrechtse Sterrenwacht en het Laboratorium voor Ruimte Onderzoek.
onderzoek naar UV spectra van sterren met de Utrecht Ultraviolet Spectrometer aan boord van
de ESA stalliet TD-1A, o.l.v. Prof Anne Underhill en Kees de Jager
1970 : aanstelling als wetenschappelijk medewerker Sterrenwacht en Lab. Ruimte Onderzoek
1975 : promotie op het proefschrift “Studies on the Structure and Stability of Extended Stellar Atmospheres”
promotor Prof. Dr. C. de Jager.
1975-1976: postdoc aan Princeton University Observatory (USA), onderzoek naar UV spectra van NASA’s
Copernicus Satelliet. Mede-ontdekker van sterwinden en massaverlies van hete sterren,
met Donald Morton en Jack Rogerson.
1976-1982 : Wetenschappelijk Hoofd medewerker SRON Laboratorium voor Ruimte Onderzoek, hoofd van
UV-group en Principal Investigator van Balloon Born Ultraviolet Stellar Spectrograph (BUSS) ,
i.s.m. Dr Yoji Kondo, NASA
1982-2006 : Hoogleraar Astrofysica en Ruimte Onderzoek aan Univ Utrecht,
inclusief Vakgoep voorzitterschap en vice-decanaat.
2006-heden: Emeritus hoogleraar “Astrofysica en Ruimte Onderzoek” aan het Sterrenkundig Instituut van de Universiteit
Utrecht en de Universiteit van Amsterdam.
Onderzoek
Zijn onderzoeksterrein bestrijkt vele facetten van ster-evolutie, sterwinden en massaverlies. De laatste jaren doet hij onderzoek met de Hubble Space Telescope naar sterhopen en botsende melkwegstelsels.
Publicaties
Hij publiceerde meer dan 450 wetenschappelijke artikelen in internationale vaktijdschriften.
Hij is de auteur en editor van zeven vakboeken.
Hij publiceerde meer dan 30 artikelen voor leken en vier populaire boekjes voor algemeen publiek:
(zie bij popularisatie)
Onderwijs
Vanaf 1974 tot zijn emeritaat in 2006 gaf hij colleges aan de Universiteit Utrecht en het Utrecht University College.
In 2003 werd hij door studenten gekozen als de beste docent van de Faculteit Natuur en Sterrenkunde en genomineerd voor “docent van het jaar” van de Universiteit Utrecht.
Gastdocentschappen
Behalve in Nederland, gaf hij colleges in Belgie, Frankrijk, Italie, USA, Brazilie, Chili, en Korea.
Van 1978 tot 1990 was hij jaarlijks gasthoogleraar aan de Universiteiten van Colorado en Wisconsin.
In 1989 was hij Brittingham-honorary-professor van de Universiteit van Wisconsin in Madison.
Van 1992 tot 2000 was hij zeer regelmatig visiting scientist aan het NASA Goddard Space Flight Center in Washington,
het Hubble Space Telescope Institute in Baltimore, en het European Southern Observatory (ESO) in Garching (Dld) en Santiago de Chili.
Van 2004 tot 2018 was hij 2-jaarlijks gastdocent aan de Universiteit van Washington in Seattle,
voor de “graduate courses Stellar Structure and Evolution.”
Adviescolleges
Hij was lid en voorzitter van de selectie commissies voor waarnemingsprogramma’s voor van de European Southern Observatory (ESO), de International Ultraviolet Explorer (IUE) en de Hubble Space Telescope. Hij was lid van een NASA-advies commissie voor de toekomst van de Hubble Space Telescope.
Hij was 4 jaar adviseur van het Belgische Nationale Fonds voor Astrofysica en Geodesie.
Hij was 6 jaar lid van een advies commissie van de European Research Council van de E.U.
Lidmaatschappen
Hij is gekozen tot lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen.
In 2014 werd hij door de American Astronomical Society benoemd tot erelid.
De Internationale Astronomische Unie heeft aan planetoide naar hem genoemd, nr 12635 heet voortaan HennyLamers.
Popularisatie
Hij was 4 jaar lang voorzitter van de Minnaert Commissie voor popularisatie van de Sterrenkunde in NL.
Hij gaf meer dan 850 populaire lezingen over sterrenkunde voor leken in binnen- en buitenland, inclusief een serie van acht lezingen tijdens een ‘rafting trip’ in de Grand Canyon in 2011.
Hij publiceerde meer dan 30 artikelen voor leken en vier populaire boekjes voor algemeen publiek.
AstroBoekjes (zie deze website bij AstroBoekjes)
De mens tussen de sterren (25e druk, maart 2023),
Hallo is daar iemand (21e druk, maart 2023),
De Oerknal en het uitdijende heelal (25e druk, maart 2023).
Het draait allemaal om de Zon (16e druk, januari 2023)
Onderscheidingen (zie ook deze website CV -> Onderscheidingen)
1980 Schmeits Award
1983 NASA Group Achievement Award
2014 Erelid van Americal Astronomical Society
2014 Planetoide wordt HennyLamers genoemd
2023 Chambliss Astronomical Writing Award.
Huisadres: Bilderdijklaan 5, 3723 DA , Bilthoven, tel: 030-2292983
